Na czym polega karmienie pozajelitowe?
Karmienie pozajelitowe, znane również jako żywienie pozajelitowe, to procedura medyczna polegająca na dostarczaniu składników odżywczych do organizmu pacjenta za pomocą alternatywnych dróg, omijając przewód pokarmowy. Jest to niezwykle ważne dla osób, które nie są w stanie spożywać pokarmów drogą doustną lub nie mogą przyswoić składników odżywczych w sposób naturalny.
Wskazania do karmienia pozajelitowego
Karmienie pozajelitowe jest stosowane w różnych sytuacjach medycznych, w których normalne odżywianie jest niemożliwe lub niewystarczające. Oto kilka przykładów wskazań do tego rodzaju żywienia:
- Choroby przewodu pokarmowego, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego, które powodują uszkodzenie jelit i utrudniają przyswajanie składników odżywczych.
- Przewlekłe zapalenie trzustki, które prowadzi do zaburzeń trawienia i wchłaniania pokarmu.
- Nowotwory jamy ustnej, gardła lub przełyku, które utrudniają spożywanie pokarmów.
- Chirurgiczne usunięcie części przewodu pokarmowego, na przykład żołądka lub jelit.
- Urazy, oparzenia lub choroby, które powodują trudności w połykaniu lub trawieniu.
Metody karmienia pozajelitowego
Istnieje kilka różnych metod karmienia pozajelitowego, które mogą być stosowane w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Oto niektóre z najczęściej stosowanych metod:
1. Karmienie dojelitowe
Metoda ta polega na podawaniu specjalnych preparatów żywieniowych bezpośrednio do jelita cienkiego za pomocą sondy. Sonda jest wprowadzana przez nos lub jamę brzuszną i prowadzona do jelita cienkiego. Jest to preferowana metoda, jeśli przewód pokarmowy pacjenta jest w stanie przyswoić składniki odżywcze w sposób naturalny, ale nie może ich spożywać drogą doustną.
2. Karmienie dożołądkowe
Metoda ta polega na podawaniu preparatów żywieniowych bezpośrednio do żołądka za pomocą sondy. Sonda jest wprowadzana przez nos lub jamę brzuszną i prowadzona do żołądka. Jest to stosowane, gdy przewód pokarmowy pacjenta nie jest w stanie przyswoić składników odżywczych w sposób naturalny, ale żołądek jest w stanie je tolerować.
3. Karmienie pozajelitowe przez cewnik centralny
Metoda ta polega na podawaniu preparatów żywieniowych bezpośrednio do krwiobiegu za pomocą cewnika centralnego. Cewnik jest wprowadzany do dużych naczyń krwionośnych, takich jak żyła główna, co umożliwia szybkie i skuteczne dostarczanie składników odżywczych do organizmu. Jest to stosowane w przypadkach, gdy przewód pokarmowy pacjenta jest całkowicie niedrożny lub niezdolny do przyswajania składników odżywczych.
Przygotowanie do karmienia pozajelitowego
Przed rozpoczęciem karmienia pozajelitowego pacjent musi być dokładnie oceniony pod względem stanu zdrowia i indywidualnych potrzeb żywieniowych. Lekarz przeprowadzi szczegółowe badania i ustali odpowiednią dietę, uwzględniając składniki odżywcze, kalorie i objętość płynów potrzebne do utrzymania prawidłowego stanu odżywienia.
Procedura karmienia pozajelitowego wymaga również odpowiedniego przygotowania sprzętu, takiego jak sondy, cewniki czy pompki do podawania preparatów żywieniowych. Personel medyczny przeszkoli pacjenta lub opiekunów, jak prawidłowo korzystać z tego sprzętu i monitorować postępy.
Zalety i ryzyko karmienia pozajelitowego
Karmienie pozajelitowe ma wiele zalet, zwłaszcza dla pacjentów, którzy nie mogą spożywać pokarmów drogą doustną. Oto niektóre z głównych korzyści:
- Dostarcza niezbędne składniki odżywcze, aby utrzymać prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
- Pomaga w utrzymaniu prawidłowego stanu odżywienia i uniknięciu niedożywienia.
- Może być stosowane jako tymczasowe rozwiązanie, aby umożliwić zdrowienie przewodu pokarmowego.
Jak każda procedura medyczna, karmienie pozajelitowe wiąże się również z pewnym ryzykiem. Może to obejmować infekc
Wezwanie do działania:
Dowiedz się więcej na temat karmienia pozajelitowego i jego zasad! Zajrzyj na stronę PC Gamer, gdzie znajdziesz ciekawe artykuły na ten temat. Kliknij tutaj, aby przejść do strony: https://www.pcgamer.pl/
